Biegunka

Choroby cywilizacyjne są powszechne – oznacza to, że występuje w społeczeństwie globalnym wysoka zachorowalność na nie. Choroby cywilizacyjne można nazwać również schorzeniami XXI wieku.

Mogą one dotyczyć różnych układów w organizmie człowieka i występować z różnym nasileniem. Wśród problemów z układem trawiennym, stanowiących choroby cywilizacyjne znajduje się także biegunka. Jest ona nie tyle schorzeniem, co objawem klinicznym. Polega na zwiększonej częstotliwości wypróżnień (ponad 3 razy na dobę) lub zwiększonej ich objętości. Zazwyczaj stan ten wiąże się z ogólnym osłabieniem, bólami brzucha, skurczami oraz gorączką. Ostra biegunka może trwać do około 14 dni, natomiast przewlekła – nawet ponad 4 tygodnie. Można na nią zachorować niezależnie od wieku, płci czy ogólnego stanu zdrowia. W większości przypadków biegunka nie trwa dłużej niż kilka dni i nie jest konieczne jej leczenie w warunkach innych niż domowe. W przypadku osoby dorosłej dolegliwość ta nie jest niebezpieczna dla zdrowia, jednak jeśli dotyka dzieci (zwłaszcza poniżej 5 roku życia) może stanowić poważne zagrożenie, nawet życia (poprzez szybkie doprowadzanie do odwodnienia). Dlatego też podstawowym zaleceniem dietetycznym w biegunce jest uzupełnianie utraconych przez organizm płynów. Najczęściej biegunka jest powodowana spożyciem pokarmu lub napoju zakażonego bakteriami, wirusami lub pasożytami (jak salmonella, escherichia coli czy listeria). Mogą się one znajdować zarówno w żywności niepasteryzowanej, skażonej wodzie, ale także na powierzchniach urządzeń i naczyń kuchennych. Częstą przyczyną biegunki może być również niestosowanie się do zasad higieny osobistej – niedokładne mycie rąk po skorzystaniu z toalety itp. Biegunkę mogą jednak wywołać także inne czynniki – jak stres, nietolerancje pokarmowe (np. laktozy), jedzenie pokarmów bogatych w sorbitol czy aspartam a także niektóre medykamenty. Biegunką grozi również przedawkowanie witaminy C.