Cukrzyca

Cukrzyca jest uznawana zarówno za chorobę cywilizacyjną, jak i społeczną. Alarmujące statystyki mówią o około 250 milionach chorych na całym świecie.

W Polsce liczba zachorowań szacowana jest na około 2,5 mln., jednakże należy podkreślić, że nie wszystkie przypadki cukrzycy są diagnozowane. Wiele osób żyje z chorobą nie wiedząc o niej – cukrzyca może przez wiele lat nie dawać objawów. Czym jest cukrzyca? To schorzenie metaboliczne, które charakteryzuje się zbyt dużym stężeniem glukozy we krwi (hiperglikemią). Stan ten ma miejsce w wyniku nieprawidłowości w wydzielaniu (lub działaniu) insuliny w organizmie (hormonu niezbędnego do przemiany glukozy). Wyróżniamy cukrzycę typu 1 – insulinozależną (występującą w 10% – 15 % przypadków) oraz cukrzycę typu 2 – insulinoniezależną. Pierwszy typ cukrzycy jest związany z czynnikiem genetycznym (lub nieprawidłowościami w układzie odpornościowym), pojawia się w młodym wieku, wymaga regularnych pomiarów i zażywania insuliny. Drugi typ cukrzycy jest ściśle związany z prowadzonym stylem życia. Do rozwoju cukrzycy insulinoniezależnej prowadzi bowiem niewłaściwa dieta, wysokie stężenie cholesterolu we krwi. Szczególnie narażone są osoby otyłe, powyżej 45 roku życia (choć można zachorować w każdym wieku), częściej kobiety niż mężczyźni. Leczenie polega głównie na zmianie stylu życia oraz kontrolowaniu diety i poziomu cukru, czasami konieczne są leki przeciwcukrzycowe. Istotne jest również dążenie do znormalizowania masy ciała, a także leczenie zaburzeń lipidowych, nadciśnienia tętniczego. Nieleczona cukrzyca może powodować wiele groźnych powikłań, takich jak choroba wieńcowa, choroby nerek (na czele z niewydolnością), uszkodzenia układu nerwowego a nawet śpiączkę cukrzycową. Niestety – większość diabetyków szuka pomocy lekarskiej w późnym stadium choroby, gdy ta uniemożliwia im normalne funkcjonowanie. To również bolączka współczesności, bowiem zaniedbania profilaktyki sprawiają, że niektóre schorzenia znacznie trudniej wyleczyć.