Gruźlica

Wydawać by się  mogło, że epoka, w której gruźlica siała postrach w Europie dawno minęły (wtedy schorzenie to nosiło nazwę suchot). A jednak! Gruźlica współcześnie również znajduje się na liście chorób cywilizacyjnych, co jakiś czas docierają do nas informacje o zwiększonej liczbie przypadków tej choroby.

Dlaczego tak się dzieje i czym właściwie jest gruźlica? Gruźlica to zakażenie bakteryjne – dostaje się do organizmu drogą wziewną. Najpierw zakażeniu ulegają płuca, jednak szybko mogą zostać zajęte inne narządy. Prątki odpowiedzialne za zakażenie mogą znaleźć się np. w uchu środkowym, oponach mózgowo – rdzeniowych, nerkach, skórze, stawach czy kościach. Bardzo istotną rolę odgrywa tutaj prawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego, który może zneutralizować „nieproszonych gości”. Choroba rozwija się od momentu zakażenia prątkami przez okres od 2 do 10 tygodni. Może także przebiegać w sposób utajony, nie dając żadnych objawów (nosiciel w tym wypadku nie zaraża). Do głównych objawów czynnej choroby gruźliczej można zaliczyć: krwioplucie, kaszel, gorączkę, potliwość nocną, spadek wagi, powiększenie węzłów chłonnych, ból w klatce piersiowej a także powiększenie śledziony i wątroby. Dlaczego gruźlicę zalicza się do chorób cywilizacyjnych? Otóż czynniki wpływające na jej występowanie w dużej mierze wiążą się z mieszkaniem w miastach, zwłaszcza wielokulturowych.

Do tego dochodzi spadek odporności (charakterystyczny dla współczesnego człowieka), narażenie na przebywanie w towarzystwie osób zarażonych, cukrzyca, bezdomność (stanowiąca prawdziwą plagę metropolii), niedożywienie, niewydolność nerek czy stosowanie dużych dawek leków kortykosteroidowych. Współcześnie śmiertelność na gruźlicę jest znacznie niższa niż dawniej, a leczenie obejmuje: odpowiednią dietę (bogatą w mięso i nabiał) a także leczenie farmakologiczne.