Bulimia

Bulimia jest inaczej nazywana żarłocznością psychiczną lub wilczym głodem. To zaburzenie odżywiania charakteryzujące się naprzemiennymi napadami objadania się oraz zachowaniami kompensacyjnymi (wywoływaniem wymiotów, intensywnymi ćwiczeniami fizycznymi, zażywaniem leków przeczyszczających, stosowaniem lewatyw czy głodówkami)
Wśród przyczyn bulimii można wymienić głównie problemy psychiczne (brak samoakceptacji, zaburzenia samokontroli), jak i środowiskowe (konflikty w rodzinie, odejście jednego z rodziców, brak akceptacji w środowisku rówieśniczym), ale także fizjologiczne (jak zaburzenia ośrodka sytości w mózgu). Żarłoczność psychiczna nie jest tożsama z kompulsywnym objadaniem się. Bulimicy zazwyczaj zdają sobię sprawę ze swej choroby. Bulimia występuje znacznie częściej niż anoreksja i zazwyczaj dotyka kobiet. To zaburzenie odżywiania również może wywołać wiele bardzo groźnych dla zdrowia skutków. Zaliczają się do nich: odwodnienie, niedobory pokarmowe, osłabienie serca, wątroby, układu pokarmowego, rozciągnięcie żołądka, podrażnienie przełyku, przepony (a nawet ich pęknięcie), zgaga, refluks, zapalenia ślinianek, opuchlizna twarzy, awitaminoza, niedociśnienie, zaparcia, sucha skóra, brak miesiączki, ospałość, uszkodzenia szkliwa zębów. Częstym skutkiem (jak i objawem bulimii) są również podrażnienia grzbietów dłoni – od prowokowania wymiotów. Skutkami emocjonalnymi i psychicznymi bulimii mogą być natomiast m.in.: ospałość, osłabienie, rozdrażnienie, psychiczne uzależnienie od środków przeczyszczających, depresja, niepokój, zaburzenia nastroju, poczucie wstydu.
Bulimię leczy się za pomocą psychoterapii (z różnymi podejściami). Zazwyczaj czynnikiem wspierającym jest farmakoterapia (za pomocą leków antydepresyjnych).

PODZIEL SIĘ: